گاهی صدایم میگیرد..

گاهی بغض گلویم را فشار میدهد...

گاهی باید به نقطه فکر کرد...

گاهی باید جرات داشت....

اما گاهی باید ترسید

آری ترس بخاطر هیچ یک از نماز هایی که نخواندم....

هرشب به امید فردایی دگرگون بیدار میشوم که شاید بتوانم دوباره فردا عشق بازی کنم با خدای خویش....

و گاهی دوبار باید جرات به خرج داد....

دوباره باید ایستاد در مقابل آنچه نداشتیم...

گاهی باید تصمیم گرفت...

گاهی باید از نو شروع کرد...

گاهی هم باید به فکر تو باشیم...

تقدیم به یگانه عشق قلب وجودم   خدا 

همین......