تابلویی زدند در گوشه قلبم آدرسی بود آن آدرس مرا بجای می برد.

آدرس غم و غربت  بود

آدرس سیلی در بود

آدرس گرفتن بیعت از مردی بود که ولی خدا بود

ادرسی بود که در آن حسن لکنت زبان گرفت

آدرسی بود که حسین به هنگام رجز خوانی اش در کربلا داد

آدرسی بود که زینب به هنگام جشن یزید داد

آری به هر وقت آدرس آن جا را می خوانم دوباره غمی مرا فرا میگیرد

غم غیرتی که هزاران سال با ماست...

آدرسش اینجاست :سرزمین حجاز-شهر مدینه-کوچه بنی هاشم-در نیمه سوخته -خانه مولایم علی.

آنجا که بعد از رفتن بانوی خانه هیچ کس در آن نماند...

در انتظار آمدنت هستیم وبرای انتقام سیلی زهرا آماده ایمس کی می آیی..

التماس دعا حامیم